EKO-JÎN YOLDA: 16 Ağustos 2013 – Roboskî

      Yolculuğumuzun birinci etabı Ilısu'da bitirdikten sonra ikinci etabı yıkıma ve talana rağmen yeni bir yaşamı yeniden Roboskî’de başlatmak için saat 10da otobüsümüze bindik. Otobüs yolculuğunun başlangıcında Dicle vadisinin muhteşem doğasını izlerken bir taraftan yol üzerinde yaptığımız etkinlikler hakkında konuşup kısa bir değerlendirme yaptık. Şırnak'tan sonra arkadaşımız Sibel toplumsal cinsiyet atölyesi yaptı.

     Yolda bize özel olduğunu söyledikleri kimlik kontrolleri bizi canımızdan bezdirdi. En sonunda durumu protesto edip, elimizde arbenelerimizle halay çekmeye başladık. Belde halkı da aramıza katılınca protestomuz işe yaradı ve kimliklerimizi inceleme süresi kısaldı. 

     Şırnak'tan Roboskiye altı ayrı arama noktasında 4saat  bekletildiğimiz için gün kararırken köye ulaştık.  Veli Encü’nün bize hitaben konuşması ardından,  mayın karşıtı atölye çalışması başladı. Sonrasında Roboski’lilere Eko-Jîn’i anlattık, daha sonra ekolojik yaşam hakkında sohbet ettik.  Sabah bir grup bisikletl yola koyuldu kalanlar sabah, mezarlıkta basın açıklanasını yaptık . Ve Roboskiden ayrılarak yolumuza devam ettik.

      BASINA VE KAMUOYUNA 

      Halac-ı Mansura sormuşlar “Cehennem neresidir?”, diye.” Acı çektiğimiz yer değil ; acı çektiğimizi kimsenin duymadığı yerdir" demiş. 597 gün önce bu topraklarda 34 kıyamet yaşandı. Çığlıkları yüreğimizde yankılandı. Bizler sese ses eklemek acıyı paylaşmak için yola koyulduk. Xezil çayı boyunca yapılan güvenlik barajlarının nehri yok ettiğini gördük. Yol boyu askeri üslerin çevresinde ormanların yakıldığını gördük. Köylülerden yetkililerin ormanın kesilmesine müsaade ettiğini duyduk. Her yıl emekçilerin kurban edildiğini, kontrolsüzce açılan madenlerin dağları kömüre buladığını gördük. Yol bitti ama Roboskiyi bulamadık. Roboski diye bir köyün yıllar önce yakıldığını. Yok edildiğini, şimdi Roboski denilen yerin askeri tugayın yanı başına zorla yerleştirilmiş köylülerin oluşturduğu Gülyazı denilen bir tür iç mülteci kampı olduğunu öğrendik.

      Bu topraklarda adalet 597 gündür yok demiyoruz. Bu topraklara adalet hiçbir zaman uğramadı; artık biliyoruz. Yıkımı, talanı yaşayan çocuklarının katledilmesine rağmen inatla barışı isteyen Roboskilileri görmek dayanışmak onlardan barışçıl olmanın bilgeliğini öğrenmeye geldik.  Bir yanımız Roboskiyle öldü. Başka bir yanımız Roboskililerin aydınlık yüzleriyle diriliyor. Yeni bir yaşam için yolculuğa çıkan bizler adaletin ne olduğunu bilmeyenlerin Roboskiye adalet getireceklerine inanmıyoruz. İktidardan Hukuk dışı uygulamalarına ve adaletsizce yaklaşımlarına rağmen barışçıl ellerini uzatabilen Roboskililere sığınmalarını yürekli insanlardan barışı ve adaleti öğrenmelerini talep ediyoruz. Yolculuğumuzun 1. Etabını Ilısuda bitirdik. 2. Etabı yıkıma, talan, katliama rağmen yeni bir yaşam için yeniden  Roboski’den başlatıyoruz.


Roboskî fotoğraf Albümü : https://www.facebook.com